Vitrite is de naam van een Nederlands bedrijf dat in 1887 is opgericht te Middelburg. Het was de tweede gloeilampenfabriek in Nederland. Oprichter was Johan Boudewijnse.
Deze was vertegenwoordiger van General Electric om in Nederland elektrische toestellen en apparaten te verkopen. De fabriek moest deze maken en een firma die in handen was van zijn broers moest deze installeren.
De fabriek maakte onder meer gloeilampen en het Brits-Amerikaanse bedrijf The Vitrite & Luminoid Company, van Theodore Mace en Alfred Swan, leverde de lampvoeten en lamphouders. Deze bevatten een glasachtige vulstof, vitriet genaamd, die het voordien gebruikelijke gips verving en een geheime specialiteit van Mace was. Dit bedrijf werd in 1889 overgebracht van Engeland naar Middelburg, om de Britse octrooiwetgeving te omzeilen. Zo ontstond The Vitrite Works Ltd. te Middelburg, waar in 1891 al 45 mensen werkten.
Deze fabriek ging echter failliet in 1893, waarop ze werd overgenomen door Johan Boudewijnse. De naam werd veranderd in NV De Vitrite Fabriek, ook The Vitrite Works genoemd. Het personeelsbestand groeide via 125 werknemers in 1900 tot 450 in 1913. De productie nam toe van 3 miljoen lampvoeten in 1898 tot 86 miljoen in 1913. Het was en bleef gedurende langere tijd een van de grootste werkgevers van Zeeland en de grootste fabriek van Middelburg.
Lange tijd heeft het messing lampvoeten vervaardigd voor producenten van gloeilampen, waaronder Philips. Het is Philips die Vitrite uiteindelijk overgenomen heeft, zodat het een onderdeel werd van Philips Lighting, waar het uiteindelijk in de Business Unit Components werd ondergebracht.[1]
Geleidelijk werd het productiepakket uitgebreid met autolampen. Veel van de productie-activiteiten zijn echter in het begin van de 21e eeuw overgeheveld naar de Poolse vestiging te Bielsko-Bia?a.
Het aantal werknemers nam daarbij af van 350 in 2001 tot 226 in 2005. Toen werden nieuwe reorganisaties aangekondigd, waardoor het aantal personeelsleden is gedaald naar circa 200. Het bedrijf is zich echter gaan richten op kunststof/metaaltechnologie en het maakt ook tegenwoordig nog onderdelen voor autokoplampen.
Ook deze productie verdwijnt geleidelijk, zodat uiteindelijk slechts een kenniscentrum overblijft.